Fabuła czy ściema?

[buburubu]

Elo Zuchowaci,

wiem, ze nikt nie odpisuje na moje rozlazłe wątki, ale mimo to spróbuje poruszyć kolejny temat I nie ukrywam- liczę na wasz odzew.

Zuchy mają 7 (6) - 9lat, i często nasza praca z nimi opiera się na jakiejś fabule. Niekoniecznie chodzi mi o konwencje na kolonii, raczej o różnego typu listy, wiadomości i prośby od wymyślonych postaci.

Wiadomo, zdobywamy spr Egipcjanina- dostajemy list od królowej Nefretete, która zgubiła coś tam, chcemy być przyrodnikami pomagamy zwierzętom, które piszą do nas prośbę o pomoc w oczyszczeniu lasu, jesteśmy Polnymi Skrzatami (tak jak moja gromada) kontaktuje się z nami król Baltazar z dalekiego świata, a może nawet nas odwiedza (przebrany harcerz).

I tutaj moje pytania:
- jak często korzystacie z tego typu "oszukiwanych" elementów
- jak bardzo zależy wam, żeby zuchy na serio uwierzyły w to co czytają/widzą
- czy waszym zdaniem dziecko 7, 8, 9 letnie jest w stanie uwierzyć w elfy, skrzaty, gadające żaby i królową śniegu, która żyje gdzieś na biegunie i dlatego przysyła nam drukowane kursywą listy.


Pytam, bo znajoma "zarzuciła" mi, że jest to oszukiwanie w jakiś sposób tych dzieci, robienie im wody z mózgu, zacieranie granicy pomiędzy prawdą a kłamstwem.

Ja nie do końca się zgodzę z tym, sama chętnie korzystam, jedyny zarzut z mojej strony: takie scenariusze często traktują zuchy zbyt infantylnie, robią z nich "głupków".

Jakie jest wasze zdanie? Jak to u was wygląda? Jakie plusy a jakie minusy?

[sikor]

Wszystko ma swój czas. Wystarczy odrobina wiedzy na temat rozwoju psycho-ruchowego człowieka by nie przejmować się gadaniem ludzi którym wydaje się że wiedzą. Bo tylko sie im wydaje.
Jeśli chodzi o fabułę i zuchy to oczywiście warto czasem "popłynąć" Rozwój wyobraźni jest niezwykle ważnym etapem. Ważne też by w porę przejśc do następnych etapów. Wszystko zgodnie z metodykami. Oczywiście wiele zależy od fabuły. Nasze szczepowe zuchy uwielbiaja gwiezdne wojny, HP czy Ben-10. Przy takiej fabule "wchodzą" w nią głęboko i chętnie. Jeśli zaproponuję im zabawe w misie pysie czy jakieś krasnoludki... To od razu to odrzucą. Ale oczywiście wszystko zależy. W innej gromadzie może być inaczej. Dlatego drużynowy musi byc dobrym obserwatorem. Musi widzieć co działa a co nie i opodejmowac właściwe decyzje. Ramowe wskazówki znajdziesz w metodyce zuchowej jednak szczegóły Musisz sama dopracować. Tylko Ty znasz "swoje" dzieci.

A co do znajomej...
No tak, wszyscy aktorzy i artyści to kłamcy i oszołomy robiący innym wodę z mózgu... To nie zacieranie granicy tylko rozwijanie wyobraźni na które najwłaściwszym czasem jest właśnie wiek zuchowy.

Pozdrawiam

[buburubu]

Samo sedno, nie mogę się nie zgodzić z Druhem. Dzięki.

A co do wiedzy na temat rozwoju psych-ruch, to to co mnie przeraziło na studiach (pedagogika), to mnogość scenariuszy zajęć dla dzieci 9 i 10 letni zbudowanych na skrzatach itp. To jest przerażające.

Jeszcze dwie kwestie:
- czy na kolonii zuchowej mówicie zuchom na wstępie, że BAWIMY się w Indian, czy ze STAJEMY SIę Indianami (jeśli to rozgraniczacie- niekoniecznie wprost oczywiście)

- i a propos wspomnianej tematyki Ben10 itp.- dużo jej w waszych gromadach? czy w ogóle unikacie i wolicie "stare bajki" (Gumisie, Muminki- moje zuchy nie wszystkie wiedziały kto to, o baśniach Andersena i braci Grimm nie wspomnę)

[sikor]

To może od końca.
Mnie osobiście bawi gromada "bawiąca się" starymi bajkami. Od razu widac że to zabawa drużynowej a nie zuchów. Oni nie bardzo wiedzą kto to gumisie czy muminki tak samo jak Reksio czy Bolek i Lolek. To nasze bajki, a więc nasza zabawa. Oni mają swoje bajki i w swoje bajki maja się bawić.
A czy mówimy dzieciom że sie bawimy czy że się stajemy to w sumie ma niewielkie znacznie. Po paru minutach zajęć już tego nie pamiętają. Jest to co robią tu i teraz. Świadomy rozwój zuchów świadczy o niedorozwoju drużynowego. Dzieci maja się bawić.

Pedagogika też nie nadąża za tym co sie dzieje. Trywializowanie 10 latków zabawami to jakas porażka.