Przyrzeczenie u... nie istruktora.

StaryWilk · Post autor: **StaryWilk** » 03 paź 2007, 10:06

Słuchajcie moi drodzy Przyjaciele ! Tylko Instruktor i TYLKO instruktor moze odebrać Przyrzeczenie. Jeśli Drużynowy nie jest Instruktorem, to JEDYNIE może być poproszony do asysty. Ostatecznie, może RAZEM z instruktorem powtarzać słowa Roty. Moim zdaniem powinien być "chrzestnym", czyli swą lewą , od serca dłoń trzymać na ramieniu składającego. Sama OBECNOŚć instruktora nie upoważnia harcerza niemianowanego do odebrania Przyrzeczenia i JEST TO NADUŻYCIE uprawnień. Do odebrania Przyrzeczenia nie można stosować obyczaju "per procura"

. Niezapewnienie harcerzom możliwości
własciwego przyrzekania, to bardzo poważne niedopatrzenie przełożonych !

StaryWilk · Post autor: **StaryWilk** » 03 paź 2007, 10:12

Janusz, masz rację , co do roli Drużynowego. DLATEGO, właśnie - zanim zostanie instruktorem, to taką inicjację swego przyszłego NAJPOWAŻNIEJSZEGO przywileju może przejść wprowadzony przez mianowanego instruktora podczas przyrzeczenia Swych Harcerzy. Ja zaprosiłbym Komendanta Szczepu, lub kogoś "z legendy" . Wtedy i ranga Drużynowego wzrasta w oczach "młodszych braci".

sikor · Post autor: **sikor** » 03 paź 2007, 10:14

StaryWilk pisze:... Ostatecznie, może RAZEM z instruktorem powtarzać słowa Roty. ...

Maciek P · Post autor: **Maciek P** » 03 paź 2007, 10:24

W ślad za moim odchyleniem każącym wyprowadzać konkretne skutki z faktu, że opieramy się na etyce chrześcijańskiej myślę, że jest to na podobnej zasadzie jak w Kościele sukcesja apostolska. Żeby wyświęcenie na urząd kościelny było ważne musi go udzielać właściwy hierarcha. Złamanie tej ciągłości powoduje wypadnięcie z sukcesji i de facto nieważność nominacji. I to jest optyka instruktorska.

Z punktu widzenia harcerza ważny jest jednak fakt złożenia deklaracji woli nazywanej Przyrzeczeniem. I ta deklaracja jest wiążąca dla niego bez względu na osobę przyjmującego. Podobnie, jak chrześcijańskie wyznanie wiary ma moc bez względu na to wobec kogo jest składane.

I w opisanym na początku przypadku mamy kolizję między oboma punktami widzenia. Z optyki hierarchii Przyrzeczenie jest nieważne z przyczyn formalnych. Z punktu widzenia harcerza zostało złożone i jest wiążące. Pozostaje jedynie jakaś forma potwierdzenia przeprowadzona w sposób nie burzący świata harcerza.

Natomiast co do kwestii udziału instruktora w Przyrzeczeniu, kiedy drużynowy instruktorem nie jest, trzeba określić, co to znaczy, że Przyrzeczenie składane jest na ręce instruktora. Czy to oznacza, że instruktor ma podawać harcerzowi treść Przyrzeczenia? Czy może harcerz ma ją powtarzać w stronę instruktora? Co jeśli jedyny dostępny instruktor ma zapalenie gardła i nie może mówić?

Myślę, że Przyrzeczenie jest składane na ręce instruktora, więc gra rolę kto stoi PRZED harcerzem i DO KOGO harcerz wypowiada słowa Przyrzeczenia, a nie kto treść Przyrzeczenia mu do powtarzania podaje.
W omawianej sytuacji drużynowy bez stopnia może więc podawać harcerzowi treść Przyrzeczenia, ale harcerz powtarza ją DO INSTRUKTORA. I wtedy powinno być w porządku. Na pewno centralną osobą dla składającego Przyrzeczenie harcerza musi być instruktor, a nie drużynowy bez stopnia.

dominik jan domin · Post autor: **dominik jan domin** » 03 paź 2007, 10:40

Maciek P pisze:Zgadzam się z DJD. Jednak z optyki harcerza on Przyrzeczenie złożył i nie powinno mu się nakazywać powtarzania go, bo byłoby to jeszcze bardziej antywychowawcze. Dla harcerza ważny i wiążący jest fakt złożenia Przyrzeczenia, a nie jego forma.

Chyba, ze harcerz wiedział, że to co robi, jest sprzeczne z zasadami. Od 10-latka tego nie wymagam, ale nowowędrownik może być tego świadom całkiem świadomie

.

Maciek P · Post autor: **Maciek P** » 03 paź 2007, 10:44

dominik jan domin pisze:
Maciek P pisze:Zgadzam się z DJD. Jednak z optyki harcerza on Przyrzeczenie złożył i nie powinno mu się nakazywać powtarzania go, bo byłoby to jeszcze bardziej antywychowawcze. Dla harcerza ważny i wiążący jest fakt złożenia Przyrzeczenia, a nie jego forma.
Chyba, ze harcerz wiedział, że to co robi, jest sprzeczne z zasadami. Od 10-latka tego nie wymagam, ale nowowędrownik może być tego świadom całkiem świadomie .

I powinien oprotestować.

StaryWilk · Post autor: **StaryWilk** » 03 paź 2007, 11:02

Zgoda, niech Instruktor trzyma w ręce /nad ogniskiem, przy sztanadarze/ Krzyż. Fakt -sednem, kluczem jest akt skaładania "na ręce" . Drużynowy nie będący instruktorem może podawać Rotę, po wezwaniu "Wzywam Druha do złożenia Przyrzeczenia na ręce druha harcmistrza..., proszę powtarzać z a m n ą Słowa ...."
/Chyba dopisaliśmy rozdział do "Obrzędowego Pieca"

/

Maciek P · Post autor: **Maciek P** » 03 paź 2007, 11:06

StaryWilk pisze:Zgoda, niech Instruktor trzyma w ręce /nad ogniskiem, przy sztanadarze/ Krzyż. Fakt -sednem, kluczem jest akt skaładania "na ręce" . Drużynowy nie będący instruktorem może podawać Rotę, po wezwaniu "Wzywam Druha do złożenia Przyrzeczenia na ręce druha harcmistrza..., proszę powtarzać z a m n ą Słowa ...."
/Chyba dopisaliśmy rozdział do "Obrzędowego Pieca" /

No i dobrze.

A na marginesie, jak to dobrze korzystać z dorobku Kościoła w kwestiach rytuałów

sikor · Post autor: **sikor** » 03 paź 2007, 11:39

StaryWilk pisze:Zgoda, niech Instruktor trzyma w ręce /nad ogniskiem, przy sztanadarze/ Krzyż. Fakt -sednem, kluczem jest akt skaładania "na ręce" . Drużynowy nie będący instruktorem może podawać Rotę, po wezwaniu "Wzywam Druha do złożenia Przyrzeczenia na ręce druha harcmistrza..., proszę powtarzać z a m n ą Słowa ...."
/Chyba dopisaliśmy rozdział do "Obrzędowego Pieca" /

Myslę, że trzeba to troszke rozszerzyć i rzeczywiście powinno znaleźć się w "piecu" wraz z szerszym wytłumaczeniem roli instruktora. Nie zawsze wystarczają same przykłady. Zresztą "obrzędowy piec" jest już słabo dostępny, dobrze że wkrótce każdy będzie go mógł mieć

Przyrzeczenie u... nie istruktora.

Zaloguj się • Zarejestruj się