Barwy środowiska

[dominik jan domin]

Piszesz, że nigdy nie zdobywaliście stopni. Że na chuste trzeba czekać 3 lata. Że barwy druzyny wazniejsze sa dla ciebie od narodowych.

Wybacz lub nie wybacz, ale nie szanuję takich tradycji.

[agace]

A ja swojej chusty do zabawy bym używała. Oczy zawiązać albo stworzyć z siebie figurę... I żeby komuś rękę opatrzyć - tym bardziej.

[margola20]

Ja zmieniałam kiedyś drużynę. Ale przyczyny były takie, że harcówka była daleko (mama nie pozwalała mi dojeżdżać do miasta w którym była owa drużyna- byłam w 5 kalsie SP). Wieć przeszłam do harcerstwa w moim mieście. Teraz jestem tam drużynową i nigdy nie zamienię swojej drużynki.

Przyczyny przejścia do innej drużyny są różne. Czasami harcerze źle się czują w swoich środowiskach. Chcą zostać harcerzami ale w innych drużynach. Dziecko w podstawówce wiadomo, że pójdzie tam gdzie są koleżanki/koledzy. Dopiero w późniejszym wieku poznaje czym dla niego jest drużyna.

Są też przypadki (u nas z tamtego roku), że przyboczna mojej drużyny musiała odejść do innej aby tam zostać drużynową. W sumie to ja sama ją do tego namawiałam, ale decyzja była jej. Cieszę się, że teraz ona zmieniła środowisko i może się rozwijać jako drużynowa. Nasze drużyny współpracują ze sobą, nawet mamy czasem razem zbiórki.
A czas spędzony w naszej drużynie wspomina zawsze miło.

[endrea]

Janiol - czytałes kiedykolwiek Bi-Pi??
tam bardzo łatwo możesz się dowiedzieć do czego chusta jest harcerzom potrzebna...
i na pewno nie do tego żeby ładnie wyglądać pod kołnierzykiem;)...


pozdrawiam

[grzesiek]

Druhno Janiol,
- przeczytaj racz raz jeszcze swoje i moje wypowiedzi... Może niezbyt uważnie to zrobiłaś,więc i nie do końca zapewne zrozumiałaś.
- "... nie wyolbrzymiałabym tak bardzo tego..." - wiem,iż co innego chciałaś powiedzieć,a nie zdewaluować akurat barwy narodowe...
- 17 lat. Jakiś czas temu byłem w tym wieku. I jakoś tak się przyjęło,iż do młodszych zwracałem się - druhno/druhu. Oni w ramach rewanżu tak do mnie również. Łącznie z moim bratem urodzonym ciut później,niż ja.

Pozdrawiam ciepło - czuwaj!

[Helenka]

Cóż, ja do młodszych i starszych zwracam się po imieniu*, jak wszyscy w moim szczepie (i hufcu raczej też). A mówienie o "dzieciach w naszych drużynach" - nawet jeśli sądzimy, że traktujemy je ("dzieci", nie drużyny ) po partnersku - jednak w moim odczuciu buduje nieprzekraczalną granicę pomiędzy "dorosłymi" i "dziećmi". Sprawia też, że cały czas myślimy o nich jak o dzieciach właśnie. Nawet wtedy, gdy stają się harcerzami starszymi lub wędrownikami. A dzieciom przecież ciężko powierzyć odpowiedzialność, prawda? Bo jeszcze nie staną na wysokości zadania... I dzięki temu na zawsze pozostaną dziećmi.

*z dwoma wyjątkami w skali ZHP. Pewnie bezczelna jestem. Aha, jeszcze są takie druhny, do których notorycznie mówię "proszę pani" i nijak nie mogę sobie z tym poradzić.

[grzesiek]

"Druhno Helenko" - prawda,że brzmi to sympatycznie,druhno? Ktoś,kiedyś,po coś,wymyślił to określenie i je zaczął stosować.

Czuwaj,druhno Helenko.

[Helenka]

Cóż, moim zdaniem nie brzmi. Wolę "Helenko" i inne formy mego imienia. A druhowanie pozostawiam sobie na apele, zjazdy czy zbiórki wyborcze. Czyli sytuacje oficjalne, a nie codzienne.
To, że "ktoś, kiedyś, po coś wymyślił" określenie "druh, druhna" nie jest dla mnie argumentem niestety.

[agace]

Jak to nie jest? Jestem w szoku. Wydaje mi się, że skoro jesteśmy harcerzami, DRUHAMI i DRUHNAMI, dlaczego nie zwracamy się tak do siebie?

U mnie jest to różnie. Nawet żartobliwie i z sympatią się mówi druhenko, druhu.

A jak zwracacie się do osób, których nie znacie, do dzieci, których imion jeszcze nie pamiętacie, bo są pierwszy/drugi raz po naborze i jest ich 30?

[mania]

no to teraz ja..
A więc moja druzynka (77 TDH Ad Astra), której byłam współzałożycielką i drużynową ma barwy granatowo-zolte(niebo i gwiazdy). I przez okres mojej pracy z ta druzyną (wówczas w ZHR) w moich druhnach wyrabiałam szacunek zarówno do numeru jak i barw no i samej nazwy.I nasze przywiązanie do tych wszystkich szczegółów jest naprawde baaardzo duże.Tego samego zreszta nauczyłam ludzi, którzy wywodzą sie z mojego środowiska, a teraz prowadzą drużyny w moim szczepie.Pojeli już fakt, że tradycje i obrzedy danej drużyny są najwazniejsze.I zwracaja na to wielką uwagę.Zreszta jako komendantka kursów zastępowych starałam sie kursantom przetłumaczyć ż to wszystko jest wazne i ze wszystko musi sie zgrać i starałam się oduczyc ich popełniania błedu-tzn moim zdaniem durnoty czyli np druzyna nosi nazwe "Słonka" a barwy maja czarne..
A w moim hufcu króluje chyba jednak czerwony i bordowy...bez względu na nazwę
Co do zwracania się druh -druhno.Zwyczaj z mojej druzyny to -wracamy sie do siebie druh-druhno do przyrzeczenia po tym waznym akcencie możemy mówić do siebie po imieniu.
Jednak aktualnie gdy jestem komendantką szczepu.Przyjelismy zasade, że przyboczni, druzynowi oraz czlonkowie Rady zwracaja sie do siebie i do mnie po imieniu, a cała reszta druh-druhno

[sikor]

no to teraz ja..
...A w moim hufcu króluje chyba jednak czerwony i bordowy...bez względu na nazwę...

Yyyyyyyyyy ????

Nie sądzę... Spójrz na spis... Czerwone i bordowe nie stanowi nawet 20 % hufca, hmmm może nawet nie 10 %, w przeciwieństwie do innych kolorów (np. zielono czarnego :p )

Jeśli chodzi o barwy to w mojej drużynie barwy można nosić od razu po skompletowaniu munduru,
W drugiej z kolei drużynie naszego szczepu barwy są wręczane po odbyciu okresu próbnego, z reguły jeszcze przed przyrzeczeniem. Do czasu otrzymania barw dzieciak nosi białą chustę. Co do barw w naszych MO (to GZ Mali Odkrywcy - proszę nie mylić z milicją obywatelską ) to się nie wypowiadam bo zuchy to całkiem odrębny (dość tajemniczy) temat.

Pozdrawiam

[mania]

No niestety nie wyliczałam ani ze spisu, ani w procentach.Ale tak jakoś czerwony i bordowy zwrócił moją uwagę, (zreszta chyba zawsze druzyny harcerskie będą mi się kojarzyły z barwami czerwonymi bez względu na nazwę jaką noszą), ale oczywiscie w Hufcu działają również jednostki z innymi barwami.

[endrea]

może się mylę, ale barwy środowiska coś mają znaczyć, mieć jakiś cel wychowawczy.
Skoro oni nazywają się "Słonka" i mają czarne chusty to może np. jaśnieją dobrem w mroku zła?

Co do czekania na chustę, krzyż i takie różne. W moim poprzednim szczepie były takie głupoty jak próba XXX szczepu czyli obecna próba harcerza. Po jej "zdaniu" czyli wyspowiadaniu się drużynowej, że się potrafi z kredek (;/) ognisko ułożyć dostawało się chustę i lilijkę. Wcześniej chodziło się bez chusty i bez lilijki czyli kompletna głupota.
A na krzyż trzeba sobie było "zasłużyć" czyli co niektórzy musieli czekać po 2- 4 lata w zależności od humoru drużynowego. Po czym odchodzili bo nic ich nie trzymało w harcerstwie. Ani nie zdobywali stopni, ani nie mogli się nazywać pełnoprawnymi członkami Związku i w końcu ich to znudziło.

Na szczęście udało się wyplenić te zwyczaje;). Chustę, jak już pisał Sikor, otrzymuje dzieciak po odbyciu okresu próbnego ( 2-3 miesiące) a przedtem nosi białą:)...


pozdrawiam